Küskünüm...herşeyi haketmediğim halde bana yaşattıgın için,
Üzgünüm... anlayıp,dinlemeden bir hiç uğruna gittiğim için...
Mutlu değilim,demiştim sensiz çok mutluyum diye,
Oysa kendimi kandırmakmış yaptığım sadece,
Her acıyı sahiplendim hernedense
Bir kıyafet gibi sarıp sarmaladı geldi üzerime...
Işıkları açın,aydınlatın heryeri göremiyorum.ne oluyor bana?
Bu sen olamazsın diyorum bak döndür yüzünü aynaya
Perdeyi aralıyorum sen görmeden...
İçime sindiriyorum seni sen yerinden kalkıp gitmeden...
İçime işlemişsin sanki hiç çıkmayacak kadar ağır ,hoş,acı ve mutluluk veren bir koku
Daldığım hüzün denizi gibi karışık duygularla dolu...
Uzaktan seyrettiğim bakımaya cesaret edemediğim bir karanlık kuyu

Ölüm...heranı yaşadıktan sonra gelen yüce duygu
Hayat..hep en güzelini yaşamak isterken yelnızca hayal kırığı dolu
Sevgi... en yüce,en sıcak tarifi olamayan bir duygu
Sevmek ve nefret arasında gidip gelirken
Bir şeyi farkettim sensiz olmuyormuş sahiden...

Deniz gözlüm benim
İçinde bütün renkleri barındıran tek sevgilim
Seni seviyorum bağırıyorum haykırırcasına
Sana sesleniyorum (sevgilimm) canımdan koparcasına
Ölümede giderim yeterki sen ol yanımda
Se başka yataklarda başka insanlarlada olsanda
Sen mutlu ol bu yeter bana...