DİYEMEDİM Kİ
Benim vaz geçilmezim diyemedim dünyamsın,
Diyemedim ki gördüğüm en güzel rüyamsın... Diyemedim ki güneşimsin, afâkı yakan, Gittin bir kerahat vaktiyle denizi yakan... Sahile inerek denize baktım bir yap-boz, Parlıyordun denizden, gören göze yakamoz... Benim gökyüzümde parlayan, seyyare zuhâl, Tek seyyarem bildiğim, diğer kullara hilâl... Kemer kemer renklerle gökkubbemin gökküşağı, Yağmurlarla damlamış saçlarımdan aşağı.. Yağdın çisil çisil alem için bir rahmet, Damlan üzerime düşmedi, etmedin zahmet... Diyemedim şafağım, vakitlerden seherim, Her zerren ayrı kıymet, sensin benim değerim... Doğum batım, kuzeyim, güneyim, sağım solum, Diyemedin sana gelir yasak bulvarda yolum... Diyemedim gidersen zamansız gelir ölüm, Söyleyemedim işte, zemherilerde yanar gülüm... Ayser ÖZBAKIR |
Çiseli mart ayından, mayısına uzanan,
Suyundan resim çizen, bulutunda yuyulan,
Merteğindeki is'ten, kırıklı kiremitten,
Dolunay yüreklerden, keşanlar dokuduğum...
Eşkinlesin filizler, hep gerçek; okuduğum. .......kadiryeter
Saygı ve Selâmımla ekledim. Sağolasın.
Kadir Yeter. 07.01.2011 Cumâ. TRABZON.
w.edebiyatdefteri.com/siir/424417/diyemedim-ki
Ayser ÖZBAKIR
DİYEMEDİM Kİ