Süveda
Süveyda derde derman rüveyda gözlere fer.
Süveyda inceciktir elif elif gülümser. Okyanus derinliği var mahmur gözlerinde. Güzelleşir onunla nefes aldığı her yer. Gönüle desen desen sevdayı işleyen el. Gözlerinde hareyle nice ebruya bedel. Bir peri masalının muhtevası ve özü. Süveyda hasret ile beklenen sırlı ecel. İncecik gül yaprağı zarafet onun adı. O açınca bahçede başka çiçek kalmadı. Güzellik emanetti kullara maveradan. Öyle bir kıvamdaki güzelliğin muradı. Karanfil haset etti dudağını görünce. Lâleler boynun büktü baht ağını örünce. Yıldızlar yere indi ona temenna için. Sürme ah ile bitti gözlerine sürünce. Süveyda rüyalara dökülen billûr ırmak. Mümkün mü gönüllere attığı oku kırmak. O aşkın beste beste ahenkleşen tınısı. Süveyda aşk adına aşka kurban çağırmak. Uyanıkken seherde gaipten sesler duymak. Kor ateşlere düşüp aşk ayazında buymak. Sevdayı yüreğinde harmanlayıp savurmak. Enginlere açılıp sonra karaya vurmak. Süveyda has iklimin ceylan bakışlı kızı. Hazarda ve seferde gönüllerdeki sızı. Duruşunda asalet edasında gizem var. Masumiyetin remzi günahsız kalp hırsızı. Süveyda maveradan yankı bulan güzel ses. Süveyda sineleri kavuran kutlu nefes. Yanık bağırlıların gönlünde duman duman. Tüm ışıklar cezbeyle yüzünde bulur makes. Umulmadık anlarda kar’ı delen kar delen. Yüreğe cemre olan huri baharla gelen. Ferhundelik adına odur cana üflenen. Süveyda gül özünden ıtır olup süzülen. Dingin bir seher vakti ruhta huşu ve ahenk. Tevazuyla akarken coşkun ırmaklara denk. Meserretin özünden açılır çiçek çiçek. Süvayda asalete inceliğe tek mihenk. Turna teleklerinde hasretin adıdır o. Şebnem usaresinde sılanın yadıdır o. Gökyüzü baştan başa süveydayı beklerken. Vuslata nokta koyan sabrın miadıdır o. Erguvan dallarında baharı müjdeleyen. Kalpleri bulgur bulgur eleğinde eleyen. Toz duman olan kalbin zerresiyle sevilen. Sevda bereketinin bitmeyen tadıdır o. Uzun ince yolların çıktığı tek güzergâh. Tutuşan sinelerden semaya yükselen ah! Nazın ucuna işli nazdan ziyade gümrah. Bereket bestesinin nurdan kanadıdır o. Bu şiir rüveydaya naçizane armağan. Hüt hütü güvercini kumruyu onunla an. Ona az bu övgüler ona eksenli zaman. Adı süveyda olan zümrüdü ankadır o. Ankara,21.01.2010 İ.K |