BAK AY DOĞUYOR
Dağın ardında bir ışık
Müjdeliyor yeni bir doğumu. Sonra ışık, Daha bir aydınlanıyor Ve yeni bir ay doğuyor. Tüm parlaklığıyla, Göz kamaştıran, Gecenin karanlığını bölüyor. Gizlilikleri çıkartıyor ortaya. Sadeliğiyle dupduru… Müjdeliyor dağlara ,denizlere Yıldızlara sunuyor kendini. Yalnız değilsiniz diyor , İşte bakın ben de varım. Yıldızlar da göz kırpıyor, Selam veriyorlar uzaktan Tüm canlılar, cansızlar, Ne varsa görünen ,görünmeyen Alıyorlar nasibini. Herkes aya bakıyor. Sonra kendine dönüyor. Bir küçük aydınlık, Kocaman bir aydınlanma oluyor yüreklerde. Ay gibi duruluyor yüzler Ve gönüller… Başka gönüllere karışıyor. |