YOLUN SONU
Yorgunum,kırgınım,öfke doluyum
Yaralarım kanadıkça öfkeme gem vuramıyorum Hani bazen diyorum ki Patlasa şu yanardağ Toz duman olsa herşey Rahatlasam artık sonra duruyorum ,yutkunuyorum Hıçkırıklarımı bir ben duyuyorum Sessizlik sarıyor her yanımı Gözyaşlarıma söz geçiremiyorum Güçlüyüm aslında Çaresizliklerimi göstermeyi hiç sevmiyorum Herşeyin bedeli vardır derler ya Ben mutluyum sandığım günlerin bedelini çok ağır ödüyorum Ama sanada ödeteceğime and içiyorum Yanyana yürümek değilmiş bizimkisi Geç farkettiğim için kendime kızıyorum Daha fazla canımı acıtamazsın Acıyacak yanım kalmadı diyorum VE GİDİYORUM.......... SADİYE ALBAYRAK 05.11.2010 |