ELVEDAElveda, Umutsuzca dolaştığım şehir, Bin iki yüz on numaralı sokak, On beş numaralı ev elveda… Her gün yürüdüğüm ıslak kaldırımlar, Karşı kaldırımdaki akasya ağacı. Açılmıyor artık mavi pencere, İçimi kapladı korkunç bir acı. Sürekli kapalı çiçekli perde, Yok artık, Pencereden sarkan uzun saçlı kız. Gülümseyen yüz, Cilveyle kırpılan göz. Oyuğuna mektuplar koyduğum akasya ağacı, Nere de o sevdiğim kız ? Elveda demiş son mektubunda. Adres yok, telefon yok… Kaçarcasına gitmiş, Ne bu acele, ne bu hız… İple çektiğim iş dönüşleri, Koşarak geçtiğim bu sokak, Sırtımı dayayıp sigaramı yaktığım bu ağaç Hepsi bana yabancı. O’nu hatırlatırlar bana. Eskiden neşe verirlerdi, Şimdi verdikleri acı…. Seni hiç unutmayacağım, Elveda diyorum, uzun siyah saçlı kız elveda. Bilemedim ne geçirir bu yürek ağrısını. Bende gidiyorum bu yerlerden, Bırakarak yüreğimin yarısını… _____MEHMET ASLAN_____ ___Sarayköy-24 Aralık 2010___ |