YİRMİDÖRT SAAT
Dün buluştu bu sabah taze gün ile
Dün getirmişti tüm bildiklerini , sevdiklerini Sabah misafir etti Aydınlanırken gece Taze gün heyecanlıydı , duyguluydu. Terliyordu sabahta , çiğ tutuyordu Çimenler , yapraklar ürkek Fakat umut doluydu Taze gün güneş ile birlikte Devraldı bütün dünü Nöbet kendisinde idi artık Acep nasıl geçirecekti yirmi dört saatlik günü Aslında kolay görünüyordu Ancak Tüm gelecekteki olaylar İşte bu yirmi dört saatte olacak Bir andır oluş!. O anda dün ve yarın buluşmuştur. Ve o an ; Ömürde odak nokta oluşturmuştur. Doğum da böyle , sünnet de , düğün de Törenler töreleri taşır kendinde En son törenin bir öncesinde sen sağsın ! Sonra diyecekler kalanlara “Başın sağ olsun” |
biri bu şiir ve diğeride adını getiremediğim bir arkadaştı ama
asıl söylemek istediğim
çok az şairde rastladığım
diyalektiği görüyorum ki mükemmelliğe ulaşabilecek bir tarz
yeterki şairi bunun farkında olsun
gelişmeye açık bir şair olduğunuzu söyleyerek
tebrik ediyorum