UmutsuzKırık baharları sırtlayamazdı dostluğun sarmaşığı Özsuyumuza karışmıştı karayılan ağusu Yıkıntılarda boy attı bencilliğin ayrıkotu Kurt sofrasında dağıldı umudun çıkını Unuttu pınarlarını su veren Çamura bulandı mayamız Korkunun davarlarıymış bunca yıl güttüğümüz Bulanık sularda kayboldu yeşil Grilerin gelişine sokuldu yalnızlık |
Unuttu pınarlarını su veren
Çamura bulandı mayamız...
Çok güzel bir şiir ama asla umutsuzluğu benimsemeyelim..
Umutlarınız daim olsun..
Kutlarım...