YOKLUĞUNKalbim,yokluğunun nöbetçisi, teskerem hayli uzak. uzansam hasretine dokunuyorum, şafak kaç gün bilemiyorum. gün,ay,yıl bana tuzak. takvim sayfalarını zamana inat çifter çifter yırtıyorum. en uzun kış gecelerinde bir an önce sabah olsun diye geceye kanat takıyorum... yokluğunda geçen zamanı, sana yaklaştırmak için bilsen ne çabalar harcıyorum... Ey! gittiği zamanı unuttuğum yüzünü ve sıcaklığıını unutamadığım, güzel yüzlü sevgili; neredeysen çık da gel vakit çok geç olsa da. karanlık olmasın diye yollarına mum yakıyorum. ve döneceğin yollara göz kırpmadan bakıyorum... ...imcinitas..23/07/07...ankara |