VURGUNA KIYAMI Sözde değil özde ise Yiğitlik bu an gerektir. Met cezire dayanacak Deli dolu kan gerektir. Şimdi hüzün savaşında Kazanılan şan gerektir. Acıların nakışına Dayanacak can gerektir. Güle diken, dikene kan, Yiğide düşman gerektir. Gelen vurdu, giden vurdu, Can bildiğim beden vurdu. Demir döşüm delik deşik, Kovana dek kutsal eşik, Hakk’a hizmet kapısından Çekilmedim, çekilmedim!.. II Eyvah fitne ocağında Utancından köz eridi. Yarışa kalktı bulutla Nice kara göz eridi. Namus üzre ant içilen Granitten söz eridi. Düştü haram çevgânına, Gül misâli öz eridi. Yüreğimde bin bir yama, Darmadağın oldum amma, Bükülmedim, bükülmedim!.. III Ummânların hasretiyle Yıllar yılı sızageldim. Sabrın kutlu ateşinde Pişmek için köze geldim. Ne zamana boyun eğdim Ne zâlime dize geldim. Cihan içre cihangirdim, Ah ne çare göze geldim! Üzerime çağ yürüdü, Dayandığım dağ yürüdü. Çelik zırhım paramparça, Fakat gönlüm gök bayrakça. Şükür, dimdik ayaktayım, Yıkılmadım, yıkılmadım!.. Bestami YAZGAN |
karadereli tarafından 12/23/2010 4:22:42 PM zamanında düzenlenmiştir.