GÖKTEPE DAĞIŞiirin hikayesini görmek için tıklayın GÖKTEPE DAĞI ben orta ikiden üçe geçtiğim 1967 yılının yaz tatilinde kendimize hayvanlara samanlık yapmak için taş kırmak üzere gittiğimiz bir dağdı. Taş kırarken bir kayanın üzerime gelmezi sonucu kasıktan sinirlerim kesilmiş ve bu yüzden sağ ayağım da kalça ekleminden kesilmişti. Bu dağ işte o dağ.. Sekiz ay İZMİR DEVLET HASTANESİNDE yattım.(23 haziran 1967 28 şubat 1968) Sonra yarıda kalan okul hayatıma devam ettim ve ALLAH’A çok şükür hayatımı sürdürüp gidiyorum.
Sen var ya sen… Bir GÖKTEPE DAĞI’SIN dağı! Aşıladın bana derman bulunmaz ağı. Aldın elimden candan kıymetli bacağı, Gitti artık., .Gitti elden o gençlik çağı. Sen var ya sen… Bir zamanlar en yüce dağdın! Gitti artık şimdi içimden yüceliğin. Sen var ya sen… Bir anlar en sevdiğim dağdın, Gitti artık. Gitti gözümden rana sevgin. Diyorlardı; el âlem sana hepten cani, Taşın aldı gitti benden bu tatlı canı. Diyorlardı; her fırsatta bu dünya fani, Bak, gör GÖKTEPE… O taşın emdi al kanı! Sen var ya sen… Git artık görülme gözüme! Nedir senin bu yaptığın benim dizime? Eller geldi, sense hiç gelmedin sözüne, GÖKTEPE… Yazık değil mi benim dizime? CEMİL’İM ağlıyorum daim yana, yana, Geldim geleli doymadım şu cihana. Canlar dayanır mı bendeki acı cana? GÖKTEPE… Herkes gark oldu benim al kana. KÜÇÜK OZAN (CML DMR) PEDERİME SESLENİŞ’ten |
Geldim geleli doymadım şu cihana.
Canlar dayanır mı bendeki acı cana?
GÖKTEPE… Herkes gark oldu benim al kana.
dosta allah yar ve yardımcı olsun sevgilerim o güzel yüreğine...