BİLESİN
Keşke beni gurbet kurşunuyla vurmasaydın be kader
Onulmaz yaralara gark olmuş ruhum, biçare Sadece hasret değil bu vurgunun sonucu Yıldırımlar düştüğünde gecenin ortasına Korku çığlıklarının gök gürültüsünü bastırdığında Titreyen bedeninin göğsümde saklanmasını Ne çok isterdim bilemezsin Acı bir haber aldığında memleketinden Duvarlar üstüne geldiğinde hoyratça Bir dost bir sevgili eline ihtiyaç duyduğunda Ellerini tutup gözlerine bakarak Seni teselli edememenin acısı kanatır yüreğimi Bu yüzdendir gurbete olan nefretim Bilesin Sadece hasret değil gurbetin sancısı Yalnızlık denizinin ortasında Fırtınaya yakalandığında gemin Çaresizliğine çare olamamak burkar içimi Yaran kanadığında, karnın ağrıdığında Seni yalnız bırakan dünlerinde En sancılı günlerinde destek olamamanın Dayanılmaz acısı burkar yüreğimi Bu yüzdendir gurbete olan düşmanlığım Bilesin Sadece hasret değil gurbetin yangısı Ellerini tutup gözlerinin içine bakarak kulağına Seni sevdiğimi fısıldayarak akşama girmenin Dudaklarına öpücükler kondurup Aynı yatak sıcaklığında sabaha uyanmanın Mutluluğunu yüreklerden esirgeyen Ve de her yanım senken sensizliği yaşatan Gurbetedir bütün kinim Bilesin Sana karşı seni sevmekten başka Hiçbir kusurum olmaz benim Bilesin. 22.12.2010/Samsun İbrahim COŞAR |
Kutladım yazan yüreği
Kalem,ine,ömrüne bereket
Selam,saygı,dua VE MUHABBETLE