çırpınan karanlıkta
yakamıza ilişen durduraksız,
ardı kesilmeyen acılar. peşimize taktığımız, en kasvetli hüzün nereye kadar sürecek... gücüne meydan okuyan, şeytan gelgitlerine sönmeden ışığı geceye tünemiş, öfkesi mavi iblisin nereye kadar sürecek... tanrıya yakaran insanlar bir gün, boyunduruklarından kurtulup uçuşlarına son verecek, kırağı çalıpta donacak gözyaşları, sürüyüp götürecekler düşlerini çırpınan karanlıkta... ulaş mecnun yaman |
selamalrımı yolluyorum