Lava
Lava
nereden geldiği belli olmayan bir acuze ulur başucumda kurt gözlü can çekişmemi izler ela bela sela verilmeden ölüm kokusu siner puslu havaya nasıl kimin vurduğu belli olmayan bir tırnak izi kalır yüzümde kansız izansız zansız sanıksız dava masası kurulur asılır boynuma yaftalar urgan yetmez urganlamaya yargı yeter yargılanmaya yar gı kargılanır kapkara damsız bir izbeye gökyüzü düşer sırlarından sıyrılmış kıytırık erken bunar geceler unutulur anıların belleği sanrılar asılı kalır kirli duvarlarında surları yıkık suratların süratle iner gözlere sabahlar bir tabak meze gibi sunulur düne kaçmış uykulardan dumanaltı olmuşluğum darmadağın dara çekilirim istavrit telaşı dalgalandırır okyanusları kelebekleşir yüreğimdeki korkular kulaçlarım körelir süzgeçlerim daralır kan kusar mavilikler mercan adalarına sürülür öfkesi musonların açlık teknesi hamur yoğurur gözelerinde pişer umudum lavaları sönmüş şarkılarda donar donsuz bebeler süt dişleri dökülmeden nerede duracağı belli olmayan izmarit suratlı sokaklar yürür üstüne üstüne kavganın ateş hattına yaklaşınca sararır yüzler hedefi bulunca kırılır dizler çöker kan izi parkelere pankartları yırtılmış meydanlar can çekişir sloganlaşır manzumeler mazlumlar mazgal deliğine dönüşür kaleleri düşmüş varoşlarda yeşil bereler maskeler yüzlerini vur emri verilenler dizilir duvar dibine kasıklarında hisseder insan doğacak ölümün sancısını mahkum olur adaletine devletin devri aleme yazılır işkenceler kayıba çıkar adı kaybedilen mevzilerde kaskatı kasvet kıskavrak boşaltır içini isyanı tükenmiş sokaklarda çöreklenir içimde zehiri engereklerin akrep vurmasına dönüşür dili arıların baldıran otu vız gelir tadı damağımda asılı kalan çürümüş anıların zakkum olası karanlıklar yırtılsa sığamam içine çökerim dibine kara boşlukların kapkara kap kara kabına sığmaz taşarım sönmüş volkanları ateşler lavalaşırım lava lav silahları yakar defneleşirim defne yeşili def-i bela Volkan Kemal Bu öyküsel düttürü barışa susayanlara adaklanmıştır. Görsel: Devianart |
benim derdim senle değil benledir
vargit şu başımdan esme be rüzgar
zaten yar elinden halim bellidir
volkanlar içimde ard arda patlar
sanki boşanmış koşuyorbu atlar
şu felek derdimi binbire katlar
bilmez yar elinden derdim bellidir
koştum da koşundum baştan aşağı
verdim de verdirdim baştan aşağı
yine de kuramadım bir sacağı
veririm alamam benden bellidir..
sevgilerimle dost... hoşgeldin sefa geldin...
munır tarafından 12/24/2010 8:16:05 PM zamanında düzenlenmiştir.