HÜZÜN GÖZYAŞINDA GİZLİDİR
Bir ayrılık akşamıydı işte...
Hava çok soğuktu, Karla kaplıydı bütün şehir, Evlerinin hemen altındaki parkta Onun penceresi manzaralı bir banka oturmuş Ağlıyordum... Üşüyordum... Saat hüznü kaç geçiyordu hatırlamıyorum ama Daha ayrılalı birkaç dakika olmuştu galiba Eski günleri hatırlıyor, ağlıyordum. Yarının hayali yoktu o anda, Sadece dünleri hayal ediyordum, Eski günleri... Hava çok soğuktu üşüyordum En son ona mesaj yazıyordum Hatırlıyorum ’Parktayım, son kez göreyim seni’ demiştim. Yolladım mı yollamadım mı bilmiyorum Sabah telsiz seslerini duydum Polisler, insanlar toplanmıştı başıma, Ayağa kalkmak istedim, kalkamadım. Sonra ’O’ geldi, Hatırlıyorum O’ydu... Ağlıyordu, Bana sarılmıştı, Sıcaklığını hissettim, Ama sarılamadım O’na ben... O ağladıkça canım yanıyordu, Susturamadım O’nu, Konuşamadım... O’nun hıçkırıkları arasında belli belirsiz sesler duyuyordum ’Gözleri açık gitmiş’ dedi yaşlı bir teyze, Bir başkası ’Pekte genç yazık’ diyordu, Arkalardan serseri diyen biri vardı, Sonra birkaç kişi koluna girip O’nu benden aldı yine, Ona bakıyordum hala, Hatırlıyorum, Üzerime gazete örtüyorlardı, Yüzümü kapattılar en son, Ve kayıtlara donarak öldü diye geçti adım... Bir ayrılık akşamıydı, Şimdi daha iyi hatırlıyorum, O’na son kez mesaj yazmıştım Yollamıştım da... Ve son kez gördüm O’nu... Üzgünüm ağlıyordu, susturamadım, Kayıtlara donarak öldü diye geçti adım O’na sarılmadan hiç ısınamadım ki ben zaten... Bunu neden mi anlattım size, Yerin önemi yok İster park ister bahçe, Yaz kışta farketmez, Ayrılık ölümdür bence... Ve biliyorum Burada da benim gibi O ayrılık akşamından sağ çıkamayan insanlar var, Bedenen yaşayan Ama o akşam gözleri açık giden çok insan var, Ben susmakla yaptım o hatayı, Giderken susuyordum Tutup kollarından dur diyemedim Biliyorum siz de diyemediniz... Hüzün gözyaşında gizlidir, Gözyaşı ayrılıkta, Gözyaşı dökmemeniz dileği ile... ♥.KUR@LSIZ.♥ |