Mevla’m göz verdi görüyorum,
Gözümle her şeyi görüyorum,
Gözlerimle görüp onu seviyorum,
Gördüklerim hayal değil,
Çünkü ben çok mutluyum..

Mevla’m kulak verdi duyuyorum,
Söylediklerini iyi işitebiliyorum,
Güzel sevgi gözlerini anlayabiliyorum,
Duyduklarım hayal değil,
Çünkü ben çok mutluyum..

Mevla’m ayak verdi yürüyebiliyorum,
Ayaklarımla yârime koşabiliyorum,
Koştukça da uzak değil ulaşabiliyorum,
Koşuşturmalarım boşuna değil,
Çünkü ben çok mutluyum..

Mevla’m el verdi tutabiliyorum,
Sevgilerimle ellerimi uzatıyorum,
Ellerimle sevgimi dağıtıyorum,
Ellerim boşa açık değil,
Çünkü ben çok mutluyum..

Mevla’m kol verdi sarabiliyorum,
Kollarımı açtım ona koşuyorum,
Umutlarımla kollarımı açıyorum,
Kollarım boşlukta değil,
Çünkü ben çok mutluyum..

Mevla’m can verdi şükrediyorum,
Canım ile cananımı seviyorum,
Bu canı cananıma adıyorum
Bu canı boşuna taşımıyorum,
Çünkü ben çok mutluyum..

Mevla’m dil verdi söylüyorum,
Onunla güzel olanı dile getiriyorum,
Hiç incitmeyip hep iyi söylüyorum,
Dilim boş şeyler söylemiyor,
Çünkü ben çok mutluyum..

Mevla’m ümit verdi onunla yaşıyorum,
Hak ve hakikati onunla yaşıyorum,
Umutlarımı yıkmadan ileriye bakıyorum,
Ümitlerim artık yok değil,
Çünkü ben çok mutluyum..

Mevla’m sevgi verdi seviyorum,
Sevgilerimle ömrümü geçiriyorum,
Her şeyimle geleceği iyi görüyorum,
Hayıtımı sevgilerimle yaşıyorum
Çünkü ben çok mutluyum..