BU KAÇINCI ÖLÜMDÜR GÖZLERİNDE VURGUN YEDİĞİM
İçime ılgıt ılgıt akan bir kaynak suyusun
Ruhumda yanan kükreyen bir volkansın Sesin berrak sular kadar serin mi serin Nefesin aşkla akan şelaleler kadar sıcacık senin Gülünce gözlerinin içi gülüyor güzelim Ah benim şimal yıldızım,ruhu özelim Yakıyor tenimi senin bitmeyen özlemin Bu yürek var ya bu yürek senin eserin Gözlerimde bir damla gözyaşıdır sevdan Sevdanın izini süren yüreğimdedir senin sedan Bir ahusun aslanın önünden kaçan çöllerde Bir kuğu gibi süzülürsün yemyeşil göllerde Sen bir nehirsin akıp durursun yüreğime Senden bir hatıra kaldı şu ömrü nazenime Bir gonca gülsün,açılırsın gönlümde sonsuzluğa Bir fidansın körpecik,dayanamazsın susuzluğa Bir deryadır gözlerin derinliklerinde boğulduğum Bu kaçıncı ölümdür bakışlarında vurgun yediğim Saçların rüzgarda esen bir sevda yelidir maralım Dudakların içimde açılan bir gonca güldür edalım Seni anlatmak şiirlere,seni yazmak şarkılara ne mümkün Ruhumda bir esinti,bir rüzgar misali kaldı kokun Sevda masallarıma konu olmuş,o gülen yüzün Yüce ruhlardan alınmış sanki,senin o asil özün Nihat Gülle Şair ve yazar |
SAYGILARIMLA...