KUR'AN-I KERİM
Gökler saldı bela, yer verdi bela,
Sarstı âfâkı bir acı vâveylâ, Rahmet et âleme ey nûr-u Mevlâ! Ey cilve-i rahmet-i âlem kur’an-ı kerim Bir yanda sel var, bir yanda kan akar, Bu belâ ateşi âlemi yakar, Ağlayan bu beşer hep sana bakar, Ey nümûne-i rahmet-i âlem kur’an-ı kerim Çevrildi ateşle bu koca dünya, Bir cehennem gibi kaynadı deryâ, Yetiş imdâda ey şâh-ı evliyâ, Ey bütün zamanlarda rahmet-i âlem kur’an-ı kerim Kaldıramaz sana asla kimse el, Bağlıyoruz bizler sana candan bel; Dünyalara sensin ümit ve emel, Ey ziyâ-i rahmet-i âlem kur’anı-ı kerim Zındıkaya, küfre karşı saldırdın, Gönüllerden kederleri kaldırdın, Bizi nûrun deryâsına daldırdın, Ey bîçarelere rahmet-i âlem kur’an-ı kerim |
Saygılarımla