SON SOLUK
Bazen o şeffaf ritmik dumanların arasına girip kayboluyorum..
Midemde lanet bir bulantı, uzun zincirli altın saatin noktalarında noktalanıyorum.. Avucumda kalabalık bir uyuşukluk,tutmak istediğim yeminleri tutamıyorum.. Sıkamıyorum yumuruğumu çıkaramıyorum suyunu beynimdeki süngersi arzuların.. Küfür ediyorum bana yakışmazcasına.. Dişlerimin arasında bir yıllık sıkıntıdan kalma parçalanmış dudaklar ve ucuz bir sigaranın isleri.. hiçbir zaman benimseyemediğim ben var bir ayna artığında.. şimdi dumanla birlikte sinmeliyim ekose koltuklara.. ya da aralık duran camdan sızıp havaya karışmalıyım.. yok! yok! dingin sarı ışığın altında toplanmalıyım, havada kalmalıyım hep.. aslında hepsi çok saçma.. tüm bu istek fiilleri.. işaret parmağımla ezip söndürmeliyim tüm bunları mavi cam küllükte.. |