Son Nefes
Sabahin nemli cimen
Kokusuna hasretim Yildizlarin günese sarilisina Yagmurun topraga vurusuna Gölgelerin karanliga olan askina Her sabah dogarim sana Caninin bir kenarina.. Asla kabul etmem senden denli Deger ver askima kabul etme baska zalimi Her giden bir gün döner geri Yanilmaz askin kaderi Tanri bile sever meleklerini Sen tanridan büyük degilsin Örme etrafina tel örgüleri Üsüyorum birak gireyim iceri.. Calinan her kapida beklerim seni Calan telefonda özlerim sesini Her yagan yagmurda koklarim seni Bulutlara cizerim resmini Son arzumu söylerken Yinede beklerim geri dönmeni Sıkarim kursunu beynime Yinede sayiklarim son nefesimde ismini Sengül Kaplan Teke 18.12.2010 |
son nefes dedirtmeselerdi yaşam harika olurdu...saygılar..
izninizle şiirimi ekliyorum..
SON NEFES
Akşam oldu yine;
Gurbet ellerde
Yağmur bulutu yüklü,
Gözlerimle
Göğsümde;
Bir nefeslik ömrümle
Yapayalnızım,
Aşk denilen bu çölde
Boynum bükük,geziyorum
Boş sokaklarda
Loş ışıklı,
Sokak lambalarının altında,
Gün ağarına kadar
Ağlayıp,sızlanıyorum
Bir tek;
Ben siliyorum,gözyaşlarımı
Hatırımı,bir tek ben soruyorum
Ayaz vuruyor,kurşun gibi
Sensiz üşüyen yüreğime
Son nefesimi alıp,verirken,
Hayat dolu gözlerine
Hasret dolu gözlerim kitlenecek
Bir elimde;
Yanan son sigaram
Diğer elimde;
Solmuş resminle
Ağır,ağır kapanacak gözlerim….
Turgay TÜRKMEN