Gece bir o yana bir bu yana dönüp durdun.
Zorlanıyordun uykuya dalmakta.
Ne de olsa aklında ben vardım.
Engelliyordu seni hayalim
Bir türlü aklından çıkarıp atamıyor
Hafızanda kalan son görüntümü kafandan silemiyordun!

Yorgunluk esir aldı
En sonunda kıvrılarak daldın uykuya.
Zira bu da çözüm değildi
İliklerine işlemişti bensizlik
Bensiz olamıyor, bensizliğe dayanamıyordun!

O vakitte bile elin telefona gidiyor
Sesimi duymak istiyor
Ama cesaret edemiyordun...

Bilinç altının oyunu bu ya..!
Rüyalarında da karşına tek bir kişi çıkıyordu.
Ben.

Ben; benliğine işlemişken
Sen; kendinden geçiyor
Acaba çıldırıyormuyum diye düşünmekten kendini alamıyordun..!

Sabah oldu.
Yorgunluktan bitap düşmüş bedenine,
Bulanmış zihnini de eklersek
Sen; perişandın.
Gözlerin kan çanağı,
Yüreğin bir dünya...

Tek bir dünya!!!
Ben senin bütün dünyandım...

Bensiz koca bir günü daha bitirmiştin ya..!
Önünde, bensiz koskocaman bir 24 saat daha var.
Şimdi soruyorum:
Bensizliğe alıştın mı..?

11/12/2010 0.30