Dostça ikaz
Dostça İkaz
Haktan halktan çekinen, bir yanım var beynamaz Az biraz dilim sürçse, edep yahu derler var Kötülüğü def eder, Allah için kıl namaz Nice mümin görünen, yüreklerde kirler var Sanalda çekişecek, birisini bularak Ahlakı rafa koyup, kin kibirle dolarak İftira gıybet gibi, mevzulara dalarak Böylesi bir gafletle, ölü eti yerler var Lafı lafazanlıkla, dolandırıp gidiyor Edebiyat edebi, sulandırıp gidiyor Taş atıp berrak suyu, bulandırıp gidiyor Ayar olamam sana, çekindiğim yerler var Biri yalan konuşsa, hemen inanıyorlar Allah için sustun mu, korkuyor sanıyorlar Zalime arka çıkıp, saygıyla anıyorlar Mazlumu düşünmeyen, çok onurlu erler var Âlim zalimleşince, kalemine kus diyor Can boğazda velâkin, edebim sus, sus diyor Sözleri ar, dan uzak, bak hala namus diyor Dili küfre bulaşmış, gönül gözü körler var Gel de helâlaşalım, ne çıkar dişe dişten Şeytana lanet deyip, vazgeçelim bu işten Bil ki üstatlarımız, rahatsız bu gidişten Size yakışmaz diye, tenkit eden pirler var Halik neden var etti, düşündüm neden niçin Onca çabam yetmiyor, ölmeden ölmek için Tevhit denen bir sevda, yakarken için, için Adına ben denilen, aşılmayan surlar var Sırası gelenleri, beklerken ayaksız at Sin, e konunca beden, toprak atılır kat, kat Koyup kaçar yeminle, ana baba dost evlat Amel denen bir yükle, dönülmeyen turlar var Hazanım şu âlemde, şükür, en tatlı aşım Gel benimle uğraşma, zaten belada başım Her an kanlı bıçaklı, nefsim ile savaşım Senin benin üstünde, uğraştığım sırlar var |
NE GÜZEL YAZMIŞSIN KUTLARIM SENİ ŞU YALANCI DÜNYADA DEĞERMİ
KÜSMEYE KIRILMAYA AMA BUNU ANLAMAYAN OKADAR İNSANLAR VARKI
BUNU ANLATA BİLMEKSE ÇOK ZOR ABLAM NE KADAR ANLATIRSAN ANALT
KİŞİ ANLACAĞI KADAIRINI ALIR YÜREĞİN VAR OLSUN SEVGİİLE KAL HOŞÇAKAL