Yine bilmediğim bir şehirdeyim, her taraf yabancı
Gecenin ışıkları bile
Yürüdüğüm her kaldırımda bir tanıdık arıyorum aslında donuk bedenimle
Ve hep yürüyorum, bilirsin hep öyle olur
Bilmediğin bir şehirde, tanımadığım sokaklarda birini görmek
Çocuk gibi
Ama bu sen değilsin bunu biliyorum artık,
Sonunda pes ediyorum, bir kaldırımın kenarına oturuyorum ve içime
Gözyaşımı döküyorum, bu soğuk günlerde
Akşam oldu, gidiyorum o soğuk eve
Bedenim çok soğuk, gözlerim donuk, ellerim ıssız ve sessiz
Zaten havada çok soğuk
Aslında bu bedenimin sessiz çığlığı
biliyorsun sen bunu
Her gece bir hayal ile uyuyorum
Kah kızımla, kah hayatımla
Kah yaşamadıklarımı yaşayarak
Biliyormusun sen yoksun, inanırmısın bilmiyorum
İşte bedenimin sessiz çığlığı bu, anladın mı
Hataydın bana ben anladım
Şimdi beni suçluyormussun, duydum
Bir tebessüm oldu ama nefret dolu
Bilirmisin sen tebessümün nefretini
Şimdi otur bir yere birbardak demli çay iste
Yudumla
Çünkü o çayın her deminde ben varım
Yudumdaki o dem sana anlatacak her şeyi
Anlıyacaksın ama kimseye gene söyleyemeyeceksin
Nolur bunu bir bardak çay ile yap artık
Çünkü sen içki ile yaparsın
Çünkü sen içince herşeyini erteliyorsun
Ertelemelerin sana acı verecek
Ben artık yokum, bir kere sözümü dinle
Çünkü bunuda ben biliyorum
ARTIK BEDENİMİN SESSİZ ÇIĞLIĞINI DİNLİYORUM

zfy byrm