bilmezdim o neydi,
neciydi, kimdi, kimindi,
hiç bilmezdim
sabahları işe giderken
bir otobüs durağında
beklerken görürdüm onu

gözleri öyle yıldız ve yüzü bir o kadar Ay..
beyaz renkli bir servis aracına binerdi
o da tıpkı ben misali işe giderdi

geceyle özdeşti sanki, dalgalı-siyah saçları
rüzgâr esse yüzüme çarpar gibi olurdu
ne vakit geçsem yanından en mahçup hallerimle
- iki elim de cebimde -
burnuma hoş parfüm kokuları gelirdi

* MİNİ GİYERDİ EN ÇOK
BELLİ ETMEDEN ONUN
BACAKLARINA BAKARDIM

kadındı işte, erkektim işte
çalışırken gün boyunca aklımda idi -iş-te
onu ben, gerçeğinden de ziyade, düşte
GÖRMEK İÇİN GECEYİ İPLE ÇEKERDİM
paydosa yakın beşte

oysa bu sabah..
bu sabah../ lânetler olsun; ve ah!
ne hikmetse yoktu durakta..eyvah!
kimseye soramadım
hiçkimsenin yüzünde yüzünü göremedim

trafik lambaları yemYEŞİL yandı sonra
kaldırım boyunca baktım duran arabalara
ne hazindir ki yok,
beyaz renkli servis aracı da aralarında

var mısın KIRMIZIda
// kendini, ilk otobüsün altına atmaya..? //

34 FTH (fatiha) 206
O ve ben..trafik polislerince iki gözaltı
’ ehliyet-ruhsat lütfen ’
-oysa suç onda değil-
bu düşsel-düşünsel aşk SARIda kaldı

ki hazırım ölümlere..

suvari // a.g.
su gibi (akıp giden..)