Kadının Çığlıkları Yürekleri DağlarkenKadınlarımız Analarımız, halalarımız Çilesi bol olmuş kimilerin Kimilerinin ise ne derdi ne tasası… Bir Sudanlı kadın ağlıyor sokak ortasında Şiddetin tam ortasında Yürekleri dağlıyor Yüreğimi deliyor çığlıkları Suçlumu diye düşünmeden, Neden bu işkenceye maruz diye geçiyor içimden… Gücü yeten alıyor eline sopayı Vuruyor döküyor ne varsa Şiddetin tam içinde kadın Gerçekten kadının adı yok! Ne eğitim ne öğretim bu hakkı veriyor kadına, Kadın hep ikinci planda! Sözlerim bitiyor boğazım düğümlü Kadın gerçek değerini bilmeli Bildirmeli bu cahil topluma Gül gibi narin Duygularını saklamış Gözleri yaşlı kadın! Sokak ortasında acılar içinde kıvranıyor Adamın derdi; istediği gibi giydirmek ya! Kimse görmesin Kimse duymasın Kimse bilmesin… Derdi sadece bu! Kadın hem var Hem yok onun zihninde İşine gelince hanımı İşine gelince kölesi Kimi zaman annesi! Nasıl insanlık bu! Nedir bu ayrım Din konuları gelince hemen atlarlar MÜSLÜMANIM diye.. Hani merhametin, hani Peygamber örneğin.. Kalbinde yoksa inancın Allaha dürüstlülüğün Sahtelikler, süslülükler içinde İçinde yoksa inancın Yapmacıklar içinde… Sen kim oluyorsun be adam! Yaratmaya kadir misin? Sokak ortasında adı Ayşe, belki Lamia, ya da Sofia Hiç fark etmez Sessiz çığlıklar bitmez Seyirci desen diz boyu Sadece bana gelmesin de ne olsun havası Sen bir bak kendine Kimsin ne sin nerdesin! H.Deniz Hatipoglu Bursa 2010 |
artık günümüzTürkiyesinde bu kadar abartı olmasada,toplumsal bir yaraya şiirsel yaklaşımınızı okudum.
tebrik ediyorum.