Gece sıyrılırken zamandan,
Renkler belirirken tek, tek
Uyanıp kalkarken yataktan,
Vakit, vakitlerden bir mihenk.

Şu halim sanki zamana tepki,
Gözler mahmurlu ruhum durgun.
Kalktığım yatak bedene beşikti,
Yüzüme çarptığım soğuk su,
Uyuşuk gövdeme bir vurgun.


Geceler saatler kadar vefasız,
Geçmişine tövbe etmeyen zaman gibi.
En karanlık nankörlük gibi umarsız,
Mechülde kaybolan sır gibi.
Belki de gecenin kıymeti burada,
Zindanın özlediği firari gibi.

Dakikalar zamanda kum gibi ufalanmış,
Ben sende muhacir, sen bende ensar.
Şu vakitte dahi gönül sende yuvalanmış,
Senin hayalin kâğıt bense muharrir.

Saatler saniyelerle beslenir,
Üst üste yığılıp seneler oluşur.
Bir önceki gider, bir sonraki seslenir,
Maziler hatırlanır yüzler buruşur.
Yel kovanla akrep bir biriyle yarışır,
Hatırlanınca mazideki mutluluklar,
Şimdi ise tebessümümle barışır.

Daha sabah akşamın görünmez dibi,
Her gün yaşanan zaman, git,gel.
Şarkılarda söylenen nakarat gibi,
Beni götürüp getiren görünmez bir el.

Jale KESKİN