1980’Lİ YILLARDA TURGUT ÖZAL HÜKÜMETİ ZAMANINDA SAVCILARIN EV KİRALARINI ÇIKAN BİR KANUNLA DEVLET ÖDÜYORDU. BU ŞİİRİM DE KOMİSYON KARARINA BENİM FİYATIN ÇOK OLMASI NEDENİYLE ŞERH KOYMAM NETİCESİNDE SAVCI BEYEN KAFASINI ATTIRMIŞ OLACAK Kİ BAYA Bİ TARTIŞMA YAŞANMIŞTI.

Sene; Seksen sekiz. Ay: Bir eylül,
Çalışıp dururken gül gibi gül!
Eyledi sayın savcı pek melül,
Balıkesir’de Bandırma aman,
Sat anasını, aldırma aman!

Çağırdı savcı, gidemedim ben,
Yollamadı Müdür beyim neden?
Mühim olsa gerek, olup biten,
Balıkesir’de Bandırma aman,
Sat anasını, aldırma aman!

Görür kendinde denli haşmet,
YÂ RÂB! Hata ettimse sen affet,
Tasarruftan bahseder hükümet!
Balıkesir’de Bandırma aman,
Sat anasını, aldırma aman!

Sayın savcıdır beni zül eden,
Verir hükümet hiç düşünmeden!
Hâkim fonu da muaf vergiden,
Balıkesir’de Bandırma aman,
Sat anasını, aldırma aman!

Sen memursun, ben s a v c ı y ı m, s a v c ı!
Olsan ne yazar katımda avcı!
Necisin? Zaten hükümet tavcı,
Balıkesir’de Bandırma aman,
Sat anasını, aldırma aman!

Sınıf farkı da oldu aşikâr,
Pek dokundu karardaki icar,-1-
Böyle mi? Bilmem! Bütün savcılar,
Balıkesir’de Bandırma aman,
Sat anasını, aldırma aman!

Haraç yeriymiş, onca MALİYE!
Sanki pek afif, sözde ADLİYE!
Şımartıyor devlet i âliye,
Balıkesir’de Bandırma aman,
Sat anasını, aldırma aman.

Amiri itamızmış savcı bey!
Nedir? Amiri ita: Öğren bey…
Anlat bana da n/olur peyderpey?
Balıkesir’de Bandırma aman,
Sat anasını, aldırma aman!

Derebeylik var: Görmüyor musun?
Onlar ekâbir; tahtta otursun!
Sen kimsin? Kıçı boklu memursun!
Balıkesir’de Bandırma aman,
Sat anasını, aldırma aman!

Olduk kötü, şerh koyduk karara,
Uğradı savcı, zira zarara,
Azıttı hükümette bu ara,
Balıkesir’de Bandırma aman,
Sat anasını, aldırma aman!

Kaf dağında görür kendini,
Olur, bittabi yıkan bendini,
Yenilmez zannediyor fendini,
Balıkesir’de Bandırma aman,
Sat anasını, aldırma aman!

Yer kimi çöplü, kimi butlu et,
Otur da Kaymakam’ a dua et,
Olsa bile içinde merhamet!
Balıkesir’de Bandırma aman,
Sat anasını, aldırma aman!

On altı sene olmadım zelil,
Amma sen eyledin beni rezil,
Avamdansın; ezil ulan, ezil!
Balıkesir’de Bandırma aman,
Sat anasını aldırma aman!

Bunca yıl hâkim, savcı gördüm,
Hepsiyle hem oynadım, hem güldüm,
Hükümet yaptığına üzüldüm,
Balıkesir’de Bandırma aman,
Sat anasını, aldırma aman!

Tattım alçalma denen illeti,
Öğrendim: Bandırma memleketi,
Ne hoş söylemiş darbı meseli,
Balıkesir’de Bandırma aman,
Sat anasını, aldırma aman!

Fazlaca uzattın CEMİL, yeter!
Her kim ki ne eker, o biter,
Üst sefa sürer, ast cefa çeker,
BALIKESİR DE BANDIRMA AMAN,
SAT ANASINI… ALDIRMA AMAN….
KEPSUT-1988
KÜÇÜK OZAN(CML DMR)
ÇÖPE ATAMADIKLARIM’dan
LÜGATÇE:
DEVLET İ ALİYE: TÜRKİYE CUMHURİYETİ DEVLET’İ. ( İKTİDARDAKİ HÜKÜMET)
İTA AMİRİ: Bir hakkın hak sahibine ödenesi için gerekli evrakı imzalayıp ödeme merkezine gönderen kişi.
1-Komisyon kararına koyduğum kira bedeli.
Not: O yıllarda(1988) savcıların kira bedellerini devlet ödüyordu ve damga hariç hiçbir vergi kesilmeden ev sahibinin hesabına aktarılıyordu. İHALE kararlarında MALMÜDÜRLÜĞÜNDEN komisyona Muhasebe ŞEFİ olarak ben katılıyordum. Komisyon kurulmadan kararı yazıp imza ettirmeye getirdiler. Ben de karardaki fiyat artışını o sokağa göre çok gördüğümden kararın altına şerh düşerek imzaladım. Bütün tantana bu karar yüzünden çıktı. Adalet Bakanlığına ve DEFTERDARLIĞA kadar beni şikâyet ettiler. Araya KAYMAKAM BEY girdi. Bizi barıştırdı. Bilahare özür için çağırıp KAHVE İÇTİK. Ama karar benim dediğim yönde değişti.
ULAN ENFLASYON…
İçtin sen bade i alı camdan; otorite i devlette,
Koydun pahalılığı, zammı orta direkte, bu millette