YALANCI KUŞLAR
Ahhh kuşlar ah!
Neden inandım ki onlara... Güneye giderken eğilip fısıldadi biri kulağıma O da seni çok seviyor,sensiz olamaz dedi. İnandım onlara ve daldım binlerce hülyaya, Hepsi aynı sonla bitiyordu; mavi bir gül... Hiç bir beklentim yoktu iki kelime dışında, Cananda yok olmak da varmış bu canda. Ama yanılmışım , anladım acı da olsa, Yalanmış keşke inanmasaymışım onlara. Kafam karışık dedi, git benden dedi, Gitmeliyim dedi ve gitti... Artık umudum da kalmadı hiç bizden yana, Çünkü bilirim ki giden dönse de ruhunu bırakır geride... Hicran HANZADE |
kutlarım kalemi.