DIŞARISI SİS, İÇERİSİ BİZ...Parmakların saçağında sarkan buzlar hançerleşiyor nefesinle boğaz delik dilin ucunda kan yut, an bu an yutkun yutsun seni dolaş kendi kanında kan mı tuttu gölgeni yok oldu önünde, ardında içerisi biz dışarısı sis her surat hatırlatır kaybolan gölgeni eskiden beri suyu yıkarız suyla şavkı yayılır doğaya görebildiğinde masmavi bir göz g[k]öklerimizde geçmişten geleceğe vurur yüzüne ara belki gölgende gizlenmiştir içine bulduğunda o da söyler sana her davada şahit dinlenirdi oysa "merhumu nasıl bilirdiniz" diye sorsaydın keşke biz sevgiye bedel biçmedik şart kipleri sıkarken boğazımızı soldurmadık gülleri hırslar eritirken içimizi şimdi karışsa da kanın suya tıpkı nefes kiri gibi kan kiri çıkmaz ama yine de gel paylaşırız bir yudumu al hadi yut yutkun yutsun gölgeni yeniden doğur bizli seni... Fergül 13.10.2006 |