YOZGATIN CAMLIGINDA BiR KU$ OLSAM
Yozgatin camliginda bir ku$ olsam
ucsamda evimizin önüne konsam anama babama karde$lerime sarilip doysam yillarca koyunlarinda yatip ke$ke hic uyanmasam Gözümde hayalleri durur zalim gurbet, yanliz gecelerde beni can evimden vurur yakar icimi ayrilik ate$lerinde kavurur bedenimi ruhumu hatiralarda yozgatin sokaklarina savurur 18 yildir gurbetde hasret cekerim ayriligin tohumlarini her izin vakdinde ekerim aylar uzarda bitmez gözümü agustosa dikerim in$allah kismet olurda yine izine giderim anami babami yitirdim bulamiyorum ailem dedigim sevdiklerimden haber alamiyorum ölüyüm artik sanki ya$amiyorum nerdeler canim dediklerim,hayallerimde bile kavu$amiyorum unuttular beni aramaz oldular karanlik gelecekde beni yanliz koydular cigerlerimi hasret hancerleriyle oyum oyum oydular anlamadimki beni neden gurbetde duvar dibinde koydular derdime derman yok,aglar gezer oldum her gördügüme derdimi yanar oldum kendimi gurbetin kucagina korkusuzca saldim cahildim bilemedim, sevda ate$i yüregime dü$meden ,elin gobeline kandim napdin sen babam, beni kendi ellerinle, keremin arpa tarlasi gibi yakdin aramaz sormazsin artik,uzakdan uzaga el gibi kizina acimasizca bakdin iflah olmam artik ,beni HASRET ate$lerinde alev alev yanan volkanlar gibi birakdin |