BEN KÜÇÜKKEN
Yokluğunda büyüdüm ben,
sen görmeden. Sessiz, sakin köşelerde büyüttüm kucağımdaki beni. Amaan! Sen görüp de incinirsin diye Ses etmeden. Hiç sana yalan yanlış doğrular vaad ettim mi? Gerçekleşmeyeceğini bile bile, kapıldın mı sözlerime? Hiç oynadım mı hayallerinle Doğru yaa.. Nasıl oynayacaktım Hangi hayaline ortak oldum ki seninle? Kim izledi seni uyurken? Kim bilir doğum lekelerini ben kadar. Kaç kişi saydı satır satır Yüzündeki benleri. Kaç kişiyi aşık etti Saçlarının ardına gizlediğin şakağındaki yara izi? Kimleri aldı girdabına sıradan kahverengi gözlerin. Kimleri vurdu on ikiden konuşmayı beceremeyen dillerin. Ah be güzelim ! Sen bir de benim gözlerimden görebilseydin İşte o zaman Çoktaaan... Kendini Tanrıça diye ilan etmiştin. |