YAZIM PERİŞAN
Acım diner diye yollara düştüm
Yokuşum perişan düzüm perişan Ağustosta dondum ocakta piştim Baha’ rım perişan yazım perişan Sanki bu dünyada insanlık varda Hangi günüm zarar hangisi karda İnsanlık kaybolmuş durur kenarda Dost’ larım perişan özüm perişan Derdim atılmaz ki kaldırıp atsam Kim alır bu derdi kimlere satsam Ziyani’der mezar bulup ta yatsam Düşüncem perişan sözüm perişan Şair = Öztürk Erbek Mahlası = Ziyani |