MEFKUREME KURBANIM-2
İslam’dır dinimiz Türklük soyumuz
Sentezle başladı bizim toyumuz Çok partiye gider oldu oyumuz Ülkü denen mefkûreme kurbanım Nizam-ı âlemdir davanın özü Hala birçoğunun kapalı gözü Kulağımda çınlar BAŞBUĞ’UN sözü Ülkü denen mefkûreme kurbanım. Ne çiçekler soldu güller kurudu Dava meşakkatli dava zor udu Görmedi ahmaklar sanma kör udu Ülkü denen mefkûreme kurbanım Gardaşın gardaştan ayrısı olmaz Ülküm bir çiçektir yeşerir solmaz Kahpenin zulümü yanına kalmaz Ülkü denen mefkûreme kurbanı Ülkü gonca güldür düşmanı çoktur Gerçek ülkücünün pişmanı yoktur Hep fidan gibidir şişmanı yoktur, Ülkü denen mefkûreme kurbanım Serden geçti koç yiğitler sevdandan Yıllar geçse usanamam kavgandan Geç desinler geçer miyim davamdan Ülkü denen mefkûreme kurbanım Hangi çılgın bize zincir vuracak Kim bölüpte başka bir yurt kuracak Güclü bensem gücü olan vuracak Ülkü denen mefküreme kurbanım Öz candan geçmişim özüm sendedir Yanıyor ataşım közüm sendedir Hangi yöne gitsen gözüm sendedir Ülkü denen mefküreme kurbanım Oğuzsoylum ülkücüyüm ülkücü, İnşallah kimseniz yetemez gücü, Kime dayanırsa dayansız ucu, Ülkü denen mefkûreme kurbanım. |