ANNEM ve ÖMRÜMben anne bilmedim annem yakamda bir kangren çiçeği yaslatmadı başımı huzurun dizlerine saçımı şefkat burcunda okşamadı bir öfke denizidir annem dalgaları çocukluğumu döven kendime giden yolda bir barikattı annem tartaklayıp tercihlerimi yarınıma çelme takan bir namlu gibi dayadı egosunu ömrüme bir ünlem işaretiydi annem düşlerimin önünde içimde zonklayan ilk gençliğimde annemin ıskartasıyım italik yazılmıyorum mülk’ün ve erk’in önünde hazin bir yanılgıdır annem eşya tıkıştıran ömrüne ben anne bilmedim annem yakamda bir kangren çiçeği serkan engin Berfin Bahar Mayıs 2006 |
annem yakamda bir kangren çiçeği"
bu dizeler ezberi bozar, haberiniz olsun...