Her günün sabahı taze bir başlangıçtır. Her sabah dünya yeniden kurulur. Dün geçip gitti; ama acı, ama tatlı, yarının neler getireceği bilinmiyor. Ama şu an varız. Yaşıyoruz. Seviyoruz. Seviliyoruz. Güzelliğimiz bu yüzden. O halde neden onu en gü­zel, en hayırlı, en yararlı işlerle doldurmayalım? Neden bugünü bir fırsat, en iyiye en güzele gidilecek bir fırsat olarak karşı­lamıyoruz? Dün birtakım fırsatları kaçırmışsak, birtakım güzel­likleri yaşayamamışsak, bugün onlar için ah-ü vah etmekle aynı aptallığı sürdürmüş olmuyor muyuz? Bugün önümüze açılan ha­yat sayfasına gücümüz yettiği kadar güzellikler, hayırlar yazmak varken, dövünmekle, ağlamakla elimize ne geçecek? Bir düşün­sek... Bakılan bakana bağlıdır. Bakmasını bilen görür. Her şey bir insanı sevmekle başlar. İçi sevgi dolu insanların dünyaya ba­kış tarzları da bambaşka olur. Sabahleyin aynada kendi yüzüne bakarken gülümse. Bu bir sırdır. Zamanla anlarsın. Mutlu insan, başka insanlara ilişkin yargılardan, beklentilerden ve endişe­lerden uzak olan kimsedir. Balık denizde yaşar ama, ne denizi ne kendisini bilir. Yaşamak veya sahip olmak, bilmek, anlamak, idrak etmek demek değildir. Farkına varılamayan şey, bizim için yok demektir.

Biline ki; mutlu olan, başkalarını da mutlu eder. İn­sanlar ve durumlar, ancak, sen izin verdiğin takdirde seni inci­tebilir. Olgun insan, ne incitir, ne incinir. Aman dikkatli ol, ken­dini huzursuz ve uyumsuz bulduğun zaman, bir tıkanıklık var demektir. Onu keşfet, ara, bul. Bu halin bir alârmdır. O anda Allah’tan uzaklaştın demektir. Fazıl Hüsnü Dağlarca “Çocuğum dua et geceleri; insan uzaklaşabilir Allah’tan” der. Hiç şüp­hen olmasın, ya bir edep dışı hareket, düşünce ya işlenen bir günah ya bir kimseyi kırmak, incitmek, onun hakkını yemek, ya da bencil, kaba bir davranış bizi Yaradan’ımızdan uzaklaş­tırmıştır. Derhal, en kısa zamanda onu ortadan kaldır, kaldır ki, ilâhi trafik açılsın.

Yine gül yüzünde ilâhi tebessüm dolaşsın. Eğer o engeli kaldıracak gücün yoksa, bir kâmil insandan, bir Allah dostundan yardım iste. Onunla istişare et. Başkalarının mutluluğunu engel­lemesine izin verme. Dehr bir bazardır, herkes metaın arze­der, diyor Fuzûlî. Bir güzelliği görmek, bilmek ve değerlen­dirmek de bir kültür meselesidir. Hayatta, birisini sevmek ve onun tarafından sevilmek kadar büyük bir şey yoktur. Peşin hü­kümlü olmak kadar, insanı tekâmül yolundan alıkoyan ne var­dır? Onlar hayatı hem kendilerine, hem çevrelerine zehir eder­ler. Hele günümüzde, yaşamın, önyargılara hiç mi hiç taham­mülü yok. Seni sınırlayan her ne ise, bilinçaltını ondan temizle. Temizle ki, duygusal tıkanıklıklar açılsın. İkilikten geç. Tevhidi seç. Her şeyi birlediğin zaman göreceksin ki, bütün müşküller çözülecek, bütün sorular cevaplanacak. Karanlıklar ışık içinde kalacak. Kendinle, diğer insanlarla, Allah’la barış ve biliş içinde yaşadığın zaman, bu dünyan da, öbür dünyan da renk, ışık ve güzellikle dolacak. Cenneti yaşayacaksın. Hiç şüphen olmasın, bütün doyumsuzlukların nedeni tevhidden uzak yaşamaktır. İnsan ruh ve bedeni ile, zâhiri ve bâtını ile, madde ve mânâsı ile bir bütündür. O bütünü parçalamak, birini tutup diğerine cephe almak bizi hüsrana götürür. Bugüne kadar da öyle oldu. Bundan sonra da öyle olacak. Tevhidi yani insanın gerçeğini bozdu­ğumuz, parçaladığımız zaman huzurdan, mutluluktan, güzellik­ten de uzaklaşmış oluyoruz. İnsanın kendine yapacağı en bü­yük kötülük, aklı ile gönlü arasına fesat sokmaktır. Akıl ve gönül, birbirine zıt değil, bilâkis birbirini tamamlayan iki kuvvettir. İki ilâhi cevherdir. Birini kabul edip diğerine cephe aldığımız za­man, tevhidî düşünceden uzaklaşıyoruz demektir.

''Bir beddua yedi kapı dolanır, eğer açık bir kapı bulamazsa çıktığı kapıya geri dönermiş''

Helede evlatlar adına bir ebeveyn bu derecede feveran ettiriliyorsa durup düşünmek gerek...

kalemine yüreğine ve sesine sağlık sayın Eeser hocam...


hüzün şairi tarafından 12/14/2010 12:26:03 PM zamanında düzenlenmiştir.

sevgili gönül dostum muhteşem bir şiir
muhteşem bir eser ,kutlarım sizi güzel gönlünüze selam olsun biz den daima........

Yani çok beddualar gördüm bu kadarını ilk defa duydum..bu bedduaları alacak adam adamlıktan çıkar, yaşadığı hayattan bıkar..gece öçüler böcüler onu karanlık kuyuya dıkar..üstüne yanardağ lavları akar.bir iskelet gibi ayağa kalkar.üstüne camur ot çöp takar..zaten duymaz görmez olur sakar..

saygılarımla
Allah bizi böyle beddua alacak eylemlerden olaylardan korusun
sagılarımla

SABIRLAR DİLERİM...
KİMSENİN AHI YERDE KALMAZ.
HEPİMİZ YOLCUYUZ..
YÜREĞİN VAR OLSUN..
SAYGILAR...

muhteşem bir empati..
şiir ve seslendirme harika..
aklıma bu beddualar gelmezdi ama..
ya katil olur ya çıldırırdım..
yürekten kutlarım dostum..
sevgimle..

Ey ahâli, ey insanlar,
Ey analar, Ey babalar,
Çok görmeyin dilimden dökülen şu duamı,
Rabbim kabul eylesin, Bu içten bedduamı,
Allah seni kahretsin, Allah seni kahretsin.
Allah seni kahretsin...


DOST BEDDUA 7 KOMŞUYA BULAŞIR YİNEDE OLMASSA DAHA İYİ...ALLAH ONA GEREĞİNİ ZATEN YAPACAK KİMSENİN AHI YERDE KALMAZ....ALLAH SABIR VERSİN SANA YAR VE YARDIMCIN OLSUN DAHA NE DİYEBİLİRİM Kİ...