GAZİ ÇAVUŞ
Biz daha çocuktuk o zamanlar
Bir de dedem vardı Yaz günleri kavun karpuz satardı O da rahmetli oldu Herkes ona Gazi Çavuş derdi Yemyeşil gözleri bir de aksakalları vardı Düşmezdi elinden Kur’an’ı Korkmazdı hiçbir şeyden Delikanlı, çokta cesurdu Takılırdı bana Hamza Çavuş diye Gülerdim kendi kendime Hep derdi bana isminle yaşa Çok direndim yaşadım Yinede yaşayacağım Onun gibi cesur oldum hiç bir şeyden korkmadım Ne zaman seyretsem ‘Ömer Muhtar’ı Dedem gelir aklıma Söyletmeyin bana gerisini dostlar ANLAYAN ANLAMIŞTIR Hamza ASAL |