elfidaŞiirin hikayesini görmek için tıklayın şiir Delfina adında Polonyalı bir kıza hitabendir...
Delfina... Nerde dedi yâr Ne nerde? Söz verdiğin hayat! Delfina… Dilin kemiği yok Ölçmeye yetmiyor ki seresi Doğru ya ağırdı Taşımaya yetmiyor ki selesi Salınıyordu kim bilir kimin teknesi Yok dedi yâr yok Bu böyle olmaz Yaram açılır ayıptır göstermesi Gel hele gel… Yâr ben sana demedim mi? Yörük’tür gönlün taşı toprağı Yanıktır sesi Yer yanar gök yanar Sus hele sus Delfina… Bu neyin gitmesi? ... bora imran . |
Bütün şiirlerinizi okudum. İçlerinde en dikkate değer şiirin bu olduğunu söylemeliyim. Şiirinizin Özdemir Asaf'ın bir şiirine benzemezi ayrı; ona ait olması ayrı bir şey. Bu yüzden kendinizi boşuna üzüyorsunuz. Birilerine de açıklama yapmak zorunda değilsiniz. Önemli olan şiirin size ait olmasıdır.
Bu tarz yazmaya devam ediniz. Sade ve gösterişsiz... Bu tür şiirler çok munis bir etki uyandırıyor insanın üzerinde. Size söylemek istediğim bir başka husus da noktalamaya bu kadar önem vermemenizdir. Noktalamaların okuyanı sınırladığını düşünüyorum. Bırakın okuyan istediği yeri istediği gibi vurgulasın, istediği gibi anlasın. Bu şiire eksiklikten ziyade zenginlik katar.
Daha güzel şiirlerde buluşmak umuduyla..
Saygılar...