yoktur
yakmak dert değil gemileri
ortasında ısınmak için
derya büyüklüğü yalnızlığın
hatıra denen yalancı
beslediği her yalanla
karşılar seni girdiğin her kapıda
sığınmakla kaçmak aynı kapıdır o anda
o yoktur
ne kadar hıçkırsanda



yoktur
çoktan kesmiştir hesabı hayat
ellerini ovuşturarak yeni işlere bakmakta
sen ben o biz sizler
tadımlık birer hikayeyiz bu garip tezgahta
nereye baksan onu görürsün ya
aşk adına ALLAH aşkına
o andır ki acının kapısında bedenin
çare denen hiçin adresini sormakta

yoktur
gitmiştir mesafeleri biriktirerek adım adım
sana bıraktığı tek şey ne çok şeydir aslında
bütün evreni kaplayan hayali
güneş yutan gözleri
sözleri artık ölüdür
neden kulakların hala anlamamakta
her yer boşluktur renksizidir
her şey arınıktır yaşamdan
ruhun tiryakisi olmuştur
ölesiye içer hüzne dair ne bulursa
bıkmadan usanmadan


yoktur
bölünmemiş kopmamış
ne varsa düşmandır artık sana
tütünden çıkmayan duman
gemisini savmayan liman
dalını büyüten ağaç
yaprağı okşayan rüzgar
gitmelisin artık
varsa kendinden kaçabileceğin bir yer
bütün gemileri yakıp
ya da kalmalısın tam ortasında hayatın
ciğerine kör bıçak gibi saplanıp


aşk yakar der her yanan
ama kimse bahsetmez
yanmakla son bulmaz
hiç bir yaşanan










..........................z.ersoy