İnsanın içinden trenler geçer
Irmaklar akar derininden
Gecenin yıldızı düşlerini ışıtır
Susar içindeki buynu bükük yalnızlığı
Yaralı güvercini uzaklara kanat çırpar


merhaba yüreğinde güvercinler besleyen güzel insan tebrik ederim şiirinizi
hayat bizi oyuncak sanıyor
oynadıkça ufalıyor çocukluğumuz
aşkal kalın
hep kurduğunuz düşte bıraktığınız gülüşte kalın

Şiir deryasına hoşgeldiniz..
Dedikten sonra.. Kırılıp/darılmayacağınızı düşünerek/ümit ederek bir okuyucu olarak, birkaç sözüm olacak. Naçizane..

İlk dize; şiir başlığı ile aynı olarak başlamış. Doğrusu girişin başlıkla aynı şekilde olması çok hoş gelmedi gözüme. Bir miktar sıradanlaştırmış sanki..

Zira; Başlık ve final, Şiir'in bütününü anlatan en önemli vurgu yeridir. Bilmem yanlış mı?

Hayat bizimle oynar can
Oynar bizimle / Hayat oynar bizimle can denseymiş keşke.. Başlıktan farklı olurmuş en azından..
Ve diğer dizelerde de aynı şekilde kullanılıp/tekrar olmasa sanki daha mı hoş olurmuş?

Hem yaralar seni hayat
Hem yaralarını sarar / Hayatsa konu, hayatın getirdikleri/götürdükleriyse başlangıçta hayat deniliyor zaten, bu dizede hayat sözü fazlalık sanki..

Keşvetmenin büyüsüyle / Keşfetmenin olmalıydı doğrusu. Dikkatten kaçtı sanırım..

Biraz da noktalama işaretleriyle, vurgu, nefes alma/durma sağlanmış olsa daha mı çok demlenirdi 'Şiir'? Ne dersiniz?

Şiir adına, daha iyi güzele gitme adınadır paylaşımım. Sakın ola kızılınmaya?!
Nice şiirlerinizde buluşmak/paylaşmak dileklerimle..

Saygılar...




sera. tarafından 12/2/2010 12:35:00 PM zamanında düzenlenmiştir.