Yaralı gönlüm korkuyla söz eder hicrandan!Islansız şu kirpiklerim Muvazeneye muhtaçtır bu avare gönlüm Ah çektiren ve hiç dinmeyen emelim Halimi hangi yüzle ayan eylerim, mahcubiyetimi kimden gizlerim Neden gafletin pervazlarındayım Tahkik eden aklım, aşkın fırakında ki zafım, neden utanırım Haydi söyle kalbim kimin nazargahı Enaz yetmişkere tecelli edilen ve beklenen bir ulvi sevdayı neden saklarım Dinmiyor sancılarım, sızılarım Fevkalade muhtaç olan, sürurun hasretine ram olan kalbi sayfalarım Sessizce akıyor gözyaşlarım, umuda galebe çalıyor feryadlarım Firkatini terennüm ettiğim anılarım ve salalarım Kim ne söylerse söylesin Dilerlerse hezeyan ettiğimi edebi manada yersinmeden dile getirsin Ağlayan gözlerimin yaşını kimler silsin Yüreğim titresin, hesap içime aşkın farkını eksin Fenadan bekaya göçer oldum Tefekkür eyledikçe hali fakirliğimden fevkalade ve hazince korktum Bu minval üzere yolun eminliğini ariflere sordum Ruhumun uzak kaldığı aşkın feyzini sinemin derinliğine koydum ve kokladım Mustafa CİLASUN |