AŞK KALBİMİ AŞIRDI
Saf kalp niyaz ederken, sivri dil söz söylermiş
Kuyu kazan olur kem, kula zarar eylermiş Usta duvar erer dik, yıkılmaz bu eseri Ağaç doğadır yeşil, kullanmayın keseri. Baltanın sapı odun, odun oduna düşman Kalp kırmak insan işi, vicdan olur bin pişman Aşk kelimesi ağır, kulağı eder sağır İçinde yoksa sevgi, kalp der boşuna bağır. İçimde bir ateş var, bana bakmaz oldu yâr Aldırış bile etmem, yasak olsa da diyar Dost ararken bu gönül, kalp acı çeker oldu Kırmızı bir gülken aşk, rengi mat oldu soldu. Yer ile gök birleşti, birbirine sert girdi Kul ile pul karıştı, biri çırak biri pir’di Aşkım yolu şaşırdı, sanki bir taş taşırdı Giderken sevdiğim kız, aşk kalbimi aşırdı. |