YOKYola çıktım, ağır yükün altında, İnliyorum, halin nedir diyen yok. Payıma, sürünmek düştü sonunda, Kemer sıkar, aç karında gıda yok… Dert ile yaşamak, varmış kısmette, Yavan yerim düşemem bu mihnete. İzzet için katlanılır, bin bir zahmete. İyi gün dostundan, bize vefa yok… Düşenin dostu yok, yerde sürünsün, Güç derman bulur ise, kalksın yürüsün. Sokaklarda gezeni, adam gibi sanırsın. Müşfikler çok az, civanmert kimse yok… Çarşılar pazarlar dolu, insan kaynıyor. Hayattır bu, kimi gülüyor kimi ağlıyor. Konu komşudan, habersizce yaşıyor. Dil yakmaz bir selamı, veren alan yok… Yük ağır vakit akşam, köyüm çok uzak. Diyorlar ki: sende ye, gel inadı bırak. Namert olayım, edersem bunları merak. Doğru yoldan başka, bize fayda yok… Mehmet DEMİREL 30.11.2010 |