Yemin ettim.....
Yemin ettim
Şafağın doğuşunun doğasına
yemin ettim
Zemzem suyun şifasına
Yemin ettim ben seni sevip seveceğime
Yemin ettim ben....
Allahıma
Ooooff oooff ooffff...Can şairem ne yaptın YEMİN ETTİM BEN ALLAHIMA...........
zahra kadın inan ağlaatın beni.
ŞU AN NE DİYECEĞİMİ BİLEMİYORUM.
Kaybetmenin ne olduğunu iyi bilirim şiirini okur ve dinlerken burnumun direği sızladı. ve tutamadım kendimi.
Bir yemin ile başladı hayat hikayemiz,
İyi günde kötü günde diye yemin ettik seninle.
Bilirim sende bozmak istemezdin elinde olsa idi eğer,
Ben hala o yeminimdeyim be canım, cananım;
Bilmem kaç asır daha dayanır yüreğim bu yemine,
Sensiz güneş doğmaz oldu bak evime...
Hemen aklıma böyle düşüverdi kelimeler ve paylaşmak istedim seninle...

Rabbim mekanlarını cennet eylesin.Sevginize büyük bir saygı duydum Yemininize saygı duymamak zaten mümkün değil.Ama hayat devam ediyor be can şairem malesef. Ve bizde bir ucundan tutmak zorunda kalıyoruz hayatın.Bazen olmuyor bu yemini bozmak zorunda kaldığımı hissediyorum da içim bukuluyor.dedim ya hayat devam ediyor ve biz bu yeminimize acaba ihanet mi etmiş olacağız diye.
Rabbim kalanlara sabır versin.Onlar bir kere öldüler ama bizler hergün öldük.Artık kaldırmaz oldu bu yürek böyle ayrılıkları.
Harika bir duygu seli ve bu duygular ile coşmuş bir yürek. Yemin etmiş zemzemlerle uğurlanmış bir canınm ardından.Ama dediğim gibi hayat devam ediyor be şairem.acılarımızı kalbimizin derinliğine gömmek gerek galiba değilse yaşanmıyor bu acılarla. hergün ölmek daha kötü..Kuladım şiirinizi...
Selam sevgi ve muhabbetlerimi sundum Zahra Kadın..