USTAŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Yıllar süren mutlu beraberliği bir hiç yüzünden bitiren insanlara atfen yazılmıştır.
USTA Gidiyorum artık ben bu limandan Sana ait herşey içimde yasta Yıktığım esere dön bir bak dersen Hatırın kalmasın, baktım be usta Martılara verdim tüm anıları Kumsalda çizdiğim o yazıları Yüreğimi yakan tüm sızıları Rüzgâra savurdum, attım be usta Hayatından çıktım bayram yap, kutla Bensiz dünyalar kur, yaşa umutla Bir zamalar senle çarpan kalp varya İnan yerinde yok , sattım be usta Pencereden attım senden ne varsa Bekledim günlerce birisi alsa Baktım eşyaların çöpte duruyor Doldurdum çuvala, yaktım be usta Bir zamanlar seni inan sevmiştim İnkar etme sende beni sevmiştin Herkes kaderini yaşar demiştin Harika bir sözmüz, tuttum be usta Artık bana mekan en güzel yerler Parklarda, kumsalda yattım be usta Sorarsan dünyayı geziyor derler Ömrüme bin ömür, kattım be usta Mustafa TOPAL |
Bensiz dünyalar kur, yaşa umutla
Bir zamalar senle çarpan kalp varya
İnan yerinde yok , sattım be usta
Hecenin ve kafiyenin bu kadar güzel olduğu bu şiirde , bu dörtlükteki üçüncü mısranın gözden geçirilmesi kanaatindeyim. Zorlama bir kafiye var. saugılarımla......