ANNEBir gün “anne” diye biri bağırdı! İliklerime dek ürperdim o an. Bir anne oğlunu bağrına sardı, Titredi ruhumla, titredi zaman.. Öyle ya benim de annem yaşardı. İçimde sevinçler gürler coşardı. Kalbim yanıverdi gözüm yaşardı. Ölsem de hiç mi hiç, unutmam inan. Sensiz ümitler kör, hayaller topal. Ne olursun anne, gel rüyamda kal İçimde hasretin ağısını al Rahat nefes alsın daralan bu can, Ne olur kahreden firakı bırak Bilirim aslında değilsin ırak Bir kez gözlerime o şefkatle bak O zaman şu gönlüm olur gülistan Anne, hala koca çocuğum inan Asla değişmedim değişen zaman Hani ayağında yatıp uyuyan Bebeğin ağlayıp seni çağıran Dizinin dibinde bizi eğittin Bir kasım gecesi bırakıp gittin Ardında bizleri perişan ettin Şimdi o evlatlar rahmetle anan... |