D ö r t l ü k l e rAh-ü vâh ile günün geçirir bülbül-ü şeydâ Gül-i gonca yüreğinde,feryâd-ı figân’dır Dideleri kurumaz ömr’ü hayatında Aşk’ını şakırdayan bülbül-ü nâlân’dır * * * * Çektiğin dilindendir ey bülbül! Dilinden! Gül-i nâz nazar’dadır,dide’lerinden Âşık usandırımış,aşk’ın ziyâdesi amma Sab’r-ı eyyûb mis-âl’i bezmedin çilesinden |