AY IŞIGINDA YÜZ KARASI
İstasyon duruyor
Otobüs kalkıyor Aynı peron, aynı durak. Gülüşü amazon geyiği Gelip, gidiyor kahkaha atarak. Düzene dedenin çomağını sok Kapılar, tokmaklar, ziller Değişmeyen kaderi oynuyor sefiller Kıdım kıdım ekmek arası Kıyılan gariban Mehmet. Ahkâm kesen özgürlük tayları Deveye pabucu sormaz ki ağaları Davul çalıyor. Gerilmiş deri Söyle şairim... Söyle sen hayata dair gerçekleri. Ve o gerçekler başımın belası Yedi koğuş ötesinde helâsı Hortlak gibi çöker ciğerime Sar sar, sarmadan geçer Bitlis çıkarası. Bir köpek sesi duyulur Nahoş mahalleden Beğenmez mönüyü asil alman ırkı Boğazında kesme taş pırlanta farkı Uluyanlar neydi? Aaçlığın nefesi Çöplüğün maskarası Güneş ışığında yüzümün karası. |
GÜZEL BİR ŞİİR OKUDUM
SİZE TEŞEKÜR EDİYOR
VE
KUTLUYORUM