Kızıl Düşman..
Zor durumdayım..
Hemde çok zor.. Can , hedefi olmuş küfürün.. Konuşulur olmuşum sağda solda.. Meydanın olmadığı yerde , Yavşakça bir meydan okuma.. Güçlünün olmadığı yerde , Şerefsizce güç gösterisi var.. Bütünsüzlük yeminleri boğar kulak zarımı.. Kızıl fahişelerin isyanı duyulur yerli yersiz.. İhanetin orgazm kuklaları feryat ederler.. Özgür bırakılmış paçavranın ; Rüzgara kapılmasından ibaret sadece.. Savrulurken sanrılarının ucuzluğunda , Değerleri hafife alıp değersizleşirler.. Bu gerçeklik ; Daha fahiş çözümsüzlüklere iter onları.. Çaresizliklerinden bahsederler her defasında.. Küfürün, vurdumduymaz uçuculuğunda.. Çaresiz bıraktıkları gerçekliklerin gölgesinde , Sığındıkları ihanet beşiğinde sallanırlar.. Fuhşun çoğulculuğunda mide bulandırarak , Geniş yelkenler açarlar namussuzluğa.. Şimdi ben ; Son kez derin nefesin tadına bakıyorum.. Yediğim bir kaç darbe acıtıyor canımı.. İhtilalin özleminde göz kırpıyorum azraile.. Aşk şiirlerimi yakıyorum.. Aşık olduğum onsuzluğuma ağlamasın diye.. MUSTAFA DÖLEK. |