Halıkı, kainatı tek amaçla yarattı.
Kullar, Halıkı nı tanısın bilsin diye.
Dünyayı, nebatıyla hayvanıyla donattı.
Sanat-i İlahi, tefekkür edilsin diye...

Kavram zıddıya tanınır, iyilik kötülük gibi,
Dünyaya gelen yavru, günahsız bir sabi.
Reşit olduktan sonra yazar, kalem sahibi.
Günahı sevabı öncesinde, tanısın diye...

Hayatın ahiri var, buna ölüm diyoruz.
Ölmeden ölümsüzlüğü, tatmayı diliyoruz.
Dünyada gerçek huzuru, böylece arıyoruz.
Mahşer günü hesabı, kolayca verelim diye...

Bir damla kokar sudur, bir insanın menşei,
Yoktan var eden Allah, diriltecek beşeri.
Ahirette gerçek olur, Adem oğlu mahşeri.
İyilikler kötülükler, Mizanda tartılsın diye...

Zalimin zulmüyle ölüp, hesaba çekilmese,
Mazlum mazlum haliyle, toprağa gömülürse.
Nasıl adalet yerini bulur, hesap günü gelmese.
Allah elçiler gönderdi herşey bilinsin diye...

Dünya süslü bir gelin, bizlere çok tatlı gelir,
Bu yalancı haliyle nefse, ebedi hissini verir.
İlmiye amil kişi, İslamı yaşayarak gösterir.
Tefsir eder Kuranı, asrın fehmine uysun diye...

Mehmet DEMİREL 26.11.2010