GÜNEŞ
MELEK OLDUN MASKESİNİ ÇEKTİN YÜZÜNE
İNSANLIĞINI KORUDUN GELDİN SÖZÜNE RÜZGAR GİBİ ESTİN KAPILDIM TOZUNA GÜNEŞ OLDUN BİZİ ALDIN KOLLARINA SENİNLE BU YOLA ADIMLAR ATTIM SORDUM SORUSTURDUM SENİN KALBİME YATTIM BU DÜNYADA YOKSULLUKLA PENÇELEŞTİM GÜNEŞ OLDUN BİZİ ALDIN KOLLARINA İĞDE AGACININ YAPRAKLARI KOKAR İNSAN YOKSULLUKTAN YAŞAMAKTAN NİYE BIKAR BAŞIMIZDA ZEHİRLİ ÇİCEKLER GİBİ AÇAR GÜNEŞ OLDUN BİZİ ALDIN KOLLARINA BU DÜNYADAN YOLLARIMIZ OLMUŞ VİRAN NEDEN İNSANLAR BİRBİRİNE OLMUYOR DERMAN KARDEŞ KARDEŞE OLMUŞ KARMAN ÇORMAN GÜNEŞ OLDUN BİZİ ALDIN KOLLARINA BEN BU MELMEKETEN SU DEĞİL ZEHİR İÇTİM YAVRULARIMDAN DEĞİL KENDİ CANIMDAN VAZ GEÇTİM NEDEN BEN HAKSIZLIĞIN İÇİNE DÜŞTÜM GÜNEŞ OLDUN BİZİ ALDIN KOLLARINA BENİM İÇİMDE BİN BİR DERT SAÇILIR NEDEN KADERİMDEN HEP ATEŞLER YAKILIR YARAMA MELHEM DEĞİL TUZ ATILIR GÜNEŞ OLDUN BİZİ ALDIN KOLLARINA SENİN YOLUN BENİM YOLUMDUR YOLUM BENDE ÇOK ŞEYLER ÇEKTİM BENDE İNSANIM KALEMİ ALIRSAM ELİME BEN SENİN İSMİNİ YAZARIM GÜNEŞ OLDUN BİZİ ALDIN KOLLARINA ŞİİR: TÜRKAN YÜCEL |